Şerif İçli, 20 Aralık 1899 tarihinde Beşiktaş'ta dünyaya geldi. Hacı Ahmed Efendi ile Şöhret Hanım'ın oğludur. Mahallesindeki ilkokulu bitirdikten sonra orta öğrenimini Beşiktaş'taki Âfitab-ı Maarif Rüştiyesi'nde tamamladı ama yüksek öğrenime devam etmedi. Çocukluğu Ortabahçe'de geçmiştir.

I. Dünya savaşı yıllarında Orman ve Maadin Nezareti'nde resmi göreve başladı. Askerliğini Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra Ankara'da yaptı. Terhisinden sonra İktisat Vekâleti'nde arşiv memurluğuna tayin edildi. Bir yandan da bir saz salonunda ud çalıyordu. Bu nedenle memuriyetten ayrılmak zorunda kaldı. Şerif İçli için bu yıllar çeşitli maddi sıkıntılarla geçmiştir. Mûsikî ile uğraşmanın geçimini sağlamadığını görünce, bazı dost ve arkadaşlarının aracılığı ile, yeniden aynı bakanlıkta başka bir göreve getirildi.

Bir ud sanatkârı olarak sanatsever ve kültürlü çevrelerde aranıyor, zaman zaman Çankaya Köşkü'ne çağrılıyordu. 1938 yılında Ankara Radyosu yayın hayatına başlamış, tanınmış bir sanatkâr grubu bu kuruluşta toplanmıştı. Şerif İçli de bu yıllarda Kaşeli Sanatkâr olarak radyoevinde çalıştı. O zamanki yasaların çıkardığı engeller dolayısıyla yayınlarda Eşref Kadri takma adını kullandı. Yirmi bir yıllık memuriyet hayatından sonra 1946 yılında Hakkı Derman, Mefharet Yıldırım, Mustafa Çağlar'la birlikte istifa ederek Maksim Gazinosu'nda çalışmak üzere İstanbul'a nakletti. Sanat hayatını bundan sonra bestekârlık, plâk çalışmaları, gazino sanatkârı olarak sürdürdü ve özel dersler verdi.

Hakkı Derman, Şükrü Tunar gibi her biri kendi alanında sazının hakimi olmuş sanatkârlarla aynı sanat anlayışı içinde, hâlâ hâfızalardan silinmemiş olan çok güzel icrâ örnekleri verdi. İstanbul Radyosu'nun açılışından sonra programlara katıldı. Son yıllarında şeker hastalığı ve damar sertliği'nden tedavi altındaydı. 3 Şubat 1956 günü, bir programa geç kaldığı için, radyoevinin yakınında bulunan evinden acele ile yürüyerek gelmiş ve provaya katılmıştı. Bu sırada fenalaşarak arkadaşlarının kolları arasında hayata gözlerini yumdu. Ertesi gün kalabalık bir cemaatle kaldırılan cenazesi Feriköy mezarlığında toprağa verildi.

Bilinen eserleri Bayati Makamında bir Saz Semaisi, Neva Makamında bir Yürük Semai, yetmiş kadar şarkıdır.

Eserlerinden bazıları;